s.f. Na filosofia de Aristóteles, qualquer realidade que atingiu seu ponto de perfeição.
Vogais: eeéuia
Consoantes: ntlq
enteléquias, entaleis, entalas, entales, entalais, entalhas, entulhas, entalhais, entalheis, entulhais.
alectriomaquia, ginasiarquia, macroniquia, iscolóquia, oligarquia, arrenoquia, lepidotriquia, acefalorraquia, aguaraquiá, sitarquia, plêuquia, rosa-da-turquia, coróquia, dulíquia, fotequia.